„Sartre natomiast postrzegał wolność człowieka jako przekleństwo. „ Człowiek skazany jest na to, by być wolnym – mówił – Skazany, nie stworzył bowiem samego siebie, a mimo wszystko jest wolny. Kiedy już raz rzucony zostanie w świat, jest odpowiedzialny za wszystko, co robi”. Jesteśmy wolnymi jednostkami i nasza wolość sprawia, że przez całe życie zmuszeni jesteśmy wybierać. Nie istnieją żadne odwieczne wartości czy normy, którymi moglibyśmy się kierować. Tym ważniejsze jest, jakich wyborów dokonujemy. Sartre podkreśla właśnie fakt, że człowiek nie może uwolnić się od odpowiedzialności za własne czyny”. *
Ostatnie spotkanie z #dyskusyjnyklubksiążki zdominowały filozoficzne refleksje, podążając (zgadzając się lub spierając się) za myślami francuskiego filozofa J. P Sartre, dyskutowałyśmy o granicach wolności jednostki (zahaczyłyśmy nawet o myśli V. Frankla odnośnie do wolności wyboru postawy wobec tego, co nam się w życiu przydarza/czego doświadczamy), poczuciu szczęścia (czy to raczej stan, w którym się bywa, czy coś bardziej permanentnego?), odpowiedzialności za znalezienie sensu swojej egzystencji.
Zapraszam na kolejne spotkanie #dyskusyjnegoklubuksiążki: 18 września, (środa), godzina 14.30, biblioteka szkolne.
Tym razem rozmawiać będziemy o filozoficznej powieści norweskiego pisarza Josteina Gaardera „Świat Zofii" w tłumaczeniu Iwony Zimnickiej @wydawnictwoczarnaowca [dawniej Jacek Santorski & CO).
Jedną z aktywności proponowanych w ramach realizacji #dkk, projektu Instytutu Książki, jest wybierania cytatów, które z różnych względów do nas przemówiły, zainspirowały, czy czegoś w nas dotknęły.
Po ostatnim spotkaniu poświęconym powieści „Spacerujący z książkami” Carstena Henna, książki wpisującej się tematyką w popularny m.in. w Korei Południowej trend książek kojących/ leczących* (z ang. healing books) zostanie z nami ten oto fragment:
„Carl dzielił czytelników [czytelniczki] na zające, żółwie i ryby. On sam był rybą i płynął przez książkowy świat a to dostojnie, a to znów szybko. Zające szły przez książkę jak burza i od razu zapominały, co czytały kilka stron wcześniej. Dlatego co i raz musiały się cofać, żeby to sprawdzić . Żółwie też to robiły, bo czytały tak wolno, że czasami mijały całe miesiące, zanim docierały do końca książki. Co wieczór tylko jedna książka, potem zasypiały. Zdarzało się też, że następnego wieczoru czytały ją jeszcze raz, bo nie były pewne, w którym miejscu skończyły. Do tego każde z tych zwierząt zamieniało się czasem w ciekawskie czajki, które skakały na koniec, czytały najpierw finał, a potem cała resztę. Zdaniem Carla to było trochę tak, jakby się przyszło do restauracji i najpierw zjadło deser. Oczywiście, że był słodki i smaczny, ale jednak brakowało takiej prawdziwej chęci na niego, jakiej nabierało się po spożyciu konkretnych potraw”.**
„Papier zawiera węgiel, pomyślał. My, ludzie, też się z niego składamy. Zatem książki i ludzie są z tego samego materiału".*
Pierwsze powakacyjne spotkanie #dyskusyjnyklubksiążki już w najbliższy wtorek, w bibliotece szkolnej, o godzinie 15.30. Dyskutować będziemy o powieści niemieckiego pisarza Carstena Henna, „Spacerujący z książkami" w tł. Danuty Fryzowskiej, @wydawnictwo_marginesy 2022.
Przypominam, iż każda osoba, nawet niebędąca członkinią/członkiem DKK może wpaść na nasze spotkanie, jeśli ma ochotę porozmawiać o książkach <3
Drogie osoby czytające,
kolejne wakacje przed nami, oby dla Was był to czas pełen słońca (również tego w relacjach z innymi, jak i samym/ą sobą), radości i spontaniczności!
Łapcie oddech od szkolnych korytarzy i bibliotecznych półek, ale nie od książek ;-) i spotkań z ludźmi.
Do zobaczenia we wrześniu<3
#wreszciewakacje #relaks #wolnyczas #czasdlasiebie
Ilustracja pochodzi z niesamowitej książki Helen Druvert, Niebo, @wydawnictwomamania 2020, "która powstała podczas kwarantanny w marcu i kwietniu 2020 roku, i która zadedykowana jest wszystkim tym, które/którzy mogli w tym okresie uciec od rzeczywistości, co najwyżej wpatrując się w mały fragment nieba..."
„Czy życiem człowieka rządzi przypadek? Przypadek, którego nie da się przewidzieć, któremu nie da się zapobiec, którego nie można cofnąć, przekreślić ani unieważnić? Czy nasze wybory mają jakiekolwiek znaczenie? Mówiąc krótko: czy jesteśmy kijami bilardowymi, bilardzistami czy bilardowymi kulami? Graczami czy pionkami w grze?”. Zygmunt Bauman,
Sztuka życia
Tym razem tyle w nas się kłębiło tematów do obgadania po lekturze powieści Mieko Kawakami Heaven, że od razu przeszłyśmy do dyskusji. Tym bardziej, że powieść dotyka bardzo trudnych tematów rówieśniczej przemocy i sposobów (nie)radzenie sobie z nią. Autorka, o czym wspomina w wywiadach, zastanawia się nad tym, jak ludzie próbują sobie pomóc, gdy znajdą się w ekstremalnie trudnej sytuacji. Jedni, podobnie jak narrator tej powieści Maroko, będzie się starał podjąć jakieś działania po okresie totalnej bezradności, drudzy, jak Kojima, jego koleżanka z klasy, zaczną doszukiwać się głębszego sensu w cierpieniu, którego doświadczają.
Drogie Uczennice, drodzy Uczniowie!
Skoro mamy rok wyborczy, to i Was chcemy serdecznie zaprosić do udziału w wyborach – ale innych niż zwykle. Te są apolityczne i mają na celu poznanie Waszych upodobań czytelniczych.
Pierwsza edycja Ogólnopolskich Wyborów Książek odbyła się w 2015 r. Wówczas udało się zorganizować badanie na wielką skalę (wzięło w nim udział 450 tys. uczniów i uczennic), a rok później dzięki tym wyborom zaczął funkcjonować Narodowy Program Rozwoju Czytelnictwa.
Ogólnopolskie Wybory Książek odbywają się (jak sama wskazuje) w bibliotekach w całej Polsce. Ich celem jest poznanie preferencji czytelniczych uczniów/uczennic, co pozwoli na zakup książek cieszących się największą popularnością i najczęściej wymienianych w głosowaniu.
Biorąc udział w wyborach macie więc realny wpływ na to, jakie książki znajdą się w Waszej bibliotece szkolnej. Na podstawie oddanych głosów sporządzone zostaną statystyki, które zaprezentujemy Wam w kolejnym roku szkolnym (najprawdopodobniej w październiku – miesiącu bibliotek szkolnych).
Wczoraj w święto bibliotek wprowadził nas Łoś ze swoją biblioteką na kółkach Ingi Moore z wydawnictwa Dwie Siostry, w tłumaczeniu Ewt Borówki (CZYTAnie na dywaNIE w toku:-)
A w kolejnych dniach dotkniemy tematu czasu i zmiany w reportażu poświęconemu japońskiej stolicy:
#dyskusyjnyklubksiazki z reportażem - Piotr Milewski, Tokio : opowieści z Dolnego Miasta (16 maja o 15.30).
Biblioteka na czasie, w takim dosłownym, ale może z lekkim przymrużeniem oka, to też biblioteka bawiąca się mediami społecznościowymi i trendami - stay tunned💪
A Wy jak rozumiecie hasło tegorocznego Tygodnia Biblioteka?
