W przeciwieństwie do powieściowego klubu czytelniczego (w książce Wszechświat kontra Alex Woods), w którym czytano i rozmawiano o powieściach Kurta Vonneguta, w naszym co miesiąc nowa powieść, i choć czasami podobna tematyka, to styl jednak odmienny.

Spotkania mają już swój wzór (to wspólna decyzja): czytamy fragmenty, by sama powieść mogła wybrzmieć, a poza tym dokonując wyboru ilustrujemy swoje doczytania, punkty ciężkości. Fragmentarycznie zarysowujemy kontekst wspominając co nieco o autorze/autorce, odbiorze/sukcesie wydawniczym (zwłaszcza gdy mamy do czynienia z bestsellerem) i przede wszystkim dyskutujemy nad fabularnymi wątkami. 

Nie inaczej było i tym razem. W powieściowy nastrój wprowadził nas sam autor, gdyż wysłuchaliśmy przeprowadzonego z nim wywiadu, w kontekst problematyczny zaś czytane fragmenty, a zwłaszcza sztandarowe słowa pana Petersona: „Nie zrzekaj się prawa do własnych wyborów moralnych, mały”^[1]!

Głównym motywem powieści jest inność, rozgrywana na kilku planach: szkolnym, rodzinnym i osobistym, zawsze w kontrze do zastanych wzorców.

Począwszy od odmienności głównego bohatera. Lista jego „odchyleń” na skali tzw. normalności duża - według obowiązujących szkolnych standardów ustalanych przez tzw. większość - bo nie dość, że lubiący się uczyć i czytać!, to jeszcze znana wszystkim ofiara wypadku z meteorytem, syn kontrowersyjnej tarocistki (zatrudniającej w swoim sklepie nieletnich) i na dodatek zaprzyjaźniający się z weteranem wojny w Wietnamie.

Poprzez inność rozumianą jako bycie chorym. Chorują zarówno Alex Woods (przewlekle na padaczkę – efekt spotkania z meteorytem) i jego przyjaciel pan Peterson (cierpiący na postępujące porażenie nadjądrowe - PSP), któremu na raka zamarła ukochana żona.

Aż wreszcie po swoistość, nieszablonowość dokonywanych życiowych wyborów. A zwłaszcza jednego: czy i kiedy, i w jakich sytuacjach człowiek może zdecydować (a w ogóle powinien?) kiedy umrzeć. Czy wszystko zawiera się w tych dwóch słowach: „wolna wola”?

O tyle inne było to spotkanie, że gościliśmy na nim nauczycieli z Hiszpanii, Rosę i Rubéna, którzy byli niezmiernie ciekawi, jak wyglądają nasze rozmowy o książkach (migawka z ich bloga).

Zapraszamy do Galerii.

Następne spotkanie klubu odbędzie się 22 marca o godzinie 15.30. Dyskutować będziemy o książce Sue Monk Kidd pt. Czarne skrzydła.

(Tytuł to słowa z wiersza Emily Dickinson, który wisiał na ścianie w gabinecie doktora Alexa).

 [JMB]

[1] Extence, G.: Wszechświat kontra Alex Woods. 2014, s. 136.