“Tak jest okej” stwierdza w pewnym monecie protagonistka powieści YA Marin, gdy z wizytą wpada do niej jej przyjaciółka Mabel.
Okej? Ale z czym? Kiedy? Kogo i czego tak naprawdę dotyczy tytułowa fraza? Na te pytania starałyśmy się odpowiedzieć podczas drugiego już w marcu, spotkania Dyskusyjnego Klubu Książki.
Za bazę pod nasze rozkminy posłużyła nam książka „Tak jest okej” @nina_lacour w przekładzie Anny Pliś.
Doszłyśmy do wniosku, iż główna bohaterka Marin, zmagając się z żałoba po śmierci dziadka, jak i stratą pewnej wizji ich relacji, zachęca do budowania w sobie akceptacji wobec niepewności, zmian i niewiedzy, jako permanentnego stanu, w którym jesteśmy , i to nie tylko jako młodzi ludzie. Brzmi okej, nie? Ale pewnie nie jest to łatwe…i wymaga praktyki, jak medytacja!

„Byliśmy na tyle niewinni, że wydawało się nam, że nasze życie jest tym, za co je bierzemy, że jeśli pozbieramy wszystkie fakty o nas, to stworzą one obraz, który ma sens, który będzie wyglądał tak jak my, gdy spoglądamy na siebie w lustrze, tak jak nasze salony i kuchnie, i ludzie, którzy nas wychowali – zamiast odkrywać to wszystko, czego nie wiedzieliśmy”.

Pod koniec miałyśmy jeszcze miłą niespodziankę, projekcję filmu krótkometrażowego, który wyreżyserowały i w nim zagrały Natasza i Amelia z klasy II A (btw będące jednocześnie członkiniami DKK) - DUMA🫶🏻

fot/tekst @_book_on_prescription

Nina LaCour, Tak jest okej, tł. Anna Pliś, @wydawnictwojaguar 2023, s.139.